Yapışkan Özdeşleşim (Adhesive identification)

Yapışkan Özdeşleşim (Adhesive identification), Esther Bick tarafından (1964, 1968) bir nesneyle ilişkilenmenin arkaik bir formunu tanımlamak için oluşturulan bir kavramdır. Bu ilişki biçimi, kendilik bütünlüğü için nesnenin yakınlığını önceliklendirir. Bu tür bir ilişkilenme, projeksiyon yoluyla nesnenin içine girme isteğinden önce gelir ve en belirgin şekilde erken bebeklik döneminde görülür. Böyle bir nesne ilişkisi, nesneyi, bebeğin duygusal deneyimlerini içerebilecek bir “psişik deri” (ayrı bir girişe bakınız) pozisyonuna yerleştirir, çünkü bu deneyimler henüz tam olarak biçimlenmemiş ve bedensel duyumlarından yeterince ayrılmamıştır. Bick’in fikirleri, Donald Meltzer (1975) tarafından daha da geliştirilmiştir.