Eylem Dili (Action language)

Eylem Dili (Action language), Roy Schafer’in (1976) psikolojik olayları tanımlamak için geleneksel psikanalitik kavramları güçler, mekanizmalar ve yapılar yerine dinamik süreçler açısından anlatan bir alternatif oluşturduğu bir dil biçimidir. Bu, psikolojik fenomenlere ilişkin olarak isimler (örn. libido) ve sıfatlar (örn. güçlü benlik) kullanımından vazgeçilmesini ve bunun yerine fiil-zarf yapısı (örn. “kendisini diğerlerine karşı acımasızca davranırken bunu bilinçli olarak kaydetmez”) kullanılmasını gerektirir. Psikolojik aktivite ile ilgili olarak da Schafer’in “dili”, birinin “daha arkadaş canlısı hale geldiğini” söylemek yerine, “daha önce olduğundan daha arkadaşça davranıyor” şeklinde konuşmayı önerir. Böyle bir kavramsal temel, hazırlık, önlemler, kurucu ve nihai adımların tümünü bir eylem dizisi olarak görmemizi gerektirir. Schafer’in önerisi geniş çapta kabul görmedi ve aslında oldukça sert bir şekilde eleştirildi (Barratt, 1978), ancak ‘tek kişilik’ psikolojisinden vazgeçilmesi yönünde erken bir itici güç olarak görülebilir ve günümüzün ilişkisel ve öznel perspektiflerine bir geçiş sağlar.