Yapışkan denklem (Adhesive equation)

Yapışkan denklem (Adhesive equation), Frances Tustin’in (1993) otistik çocukların davranışı ve psikolojisi için kullandığı bir kavramdır. Bu çocuklar annelerine öyle bir şekilde kronik olarak yapışırlar ki, aralarında hiçbir boşluk kalmaz ve dolayısıyla gerçek bir nesne ilişkisi gelişemez. Tustin bu kavramı, yapışkan özdeşleşim (ayrı bir girişe bakınız) ile karşılaştırmıştır. “Yapışkan denklemde, özne nesneyle aynı hisseder ve aralarında hiçbir boşluk yoktur, yapışkan özdeşleşimde ise, özne nesneye benzer hisseder ve aralarında boşluk vardır” (Tustin, 1992, Mitrani, 2001’e aktaran, s. 32).